01 grudnia 2018
Dzielna kobieta, trudno o taką
Tekst o dzielnej kobiecie z Przypowieści Salomona jest doskonale znany każdemu czytelnikowi Biblii. Wiele kobiet spełnia też cechy kobiety tam opisanej. Dlaczego więc czytamy, że o taką kobietę trudno?
To nagranie przeznaczone jest zwłaszcza dla kobiet, sióstr w Panu Jezusie. Zaznaczam od razu, że na ich prośbę 🙂 Ale wierzę też, że wierzącym braciom też się przyda.
Zapraszam do słuchania z życzeniem Bożego prowadzenia i błogosławieństwa.
Niech Bóg mówi do nas.
List do Tytusa 2, 3 – 5
„Że starsze kobiety mają również zachowywać godną postawę, jak przystoi świętym; że nie mają być skłonne do obmowy, nie nadużywać wina, dawać dobry przykład;
Niech pouczają młodsze kobiety, żeby miłowały swoich mężów i dzieci,
Żeby były wstrzemięźliwe, czyste, gospodarne, dobre, mężom swoim uległe, aby Słowu Bożemu ujmy nie przynoszono”
Przypowieści Salomona 31, 1 i 10 – 31
„Słowa Lemuela, króla Massy, których go uczyła jego matka.
Dzielna kobieta – trudno o taką – jej wartość przewyższa perły,
Serce małżonka ufa jej, nie brak mu niczego,
Gdyż wyświadcza mu dobro, a nie zło, po wszystkie dni swojego życia;
Dba o wełnę i len i pracuje żwawo swoimi rękami.
Podobna jest do okrętów handlowych, z daleka przywozi żywność.
Wstaje wcześnie, gdy jeszcze jest noc; daje żywność swoim domownikom, a swoim służącym, co im się należy.
Gdy zechce mieć rolę, nabywa ją, pracą swoich rąk zasadza winnicę.
Mocą przepasuje swoje biodra i rześko porusza ramionami.
Wyczuwa pożytek ze swojej pracy, jej lampa także w nocy nie gaśnie.
Wyciąga ręce po kądziel, swoimi palcami chwyta wrzeciono.
Otwiera swoją dłoń przed ubogim, a do biedaka wyciąga swoje ręce.
Nie boi się śniegu dla swoich domowników, bo wszyscy jej domownicy mają po dwa ubrania.
Sama sobie sporządza okrycia, jej szata jest z purpury i bisioru.
Mąż jej jest w bramach szanowany, zasiada w radzie starszych kraju.
Wyrabia spodnią bieliznę i sprzedaje ją, i pasy dostarcza kupcowi.
Dziarskość i dostojność jest jej strojem, z uśmiechem na twarzy patrzy w przyszłość.
Gdy otwiera usta, mówi mądrze, a jej język wypowiada dobre rady.
Czuwa nad biegiem spraw domowych, nie jada chleba nie zapracowanego.
Jej synowie nazywają ją szczęśliwą, jej mąż sławi ją, mówiąc:
Jest wiele dzielnych kobiet, lecz ty przewyższasz wszystkie!
Zmienny jest wdzięk i zwiewna jest uroda, lecz bogobojna żona jest godna chwały.
Oddajcie jej, co się jej należy! Niech ją w bramach wysławiają jej czyny!
Biblia Warszawska
Biblia Warszawska
